در چند سال گذشته زعتر پایه ثابت بسیاری از غذاها و دستور پخت خوراکی‌های مختلف شده است. این ادویه از ترکیب اورگانو، آویشن، سماق، نمک، کنجد و تخم گشنیز تهیه می‌شود. اما عنصر اصلی این ادویه آویشن است. زعتر یکی از پرخاصیت‌ترین ادویه‌ها است که از مغز گرفته تا استخوان‌ها و سیستم تنفسی را بهبود می‌بخشد. مهم‌تر از همه اینکه این محصول سیستم ایمنی بدن را به شدت تقویت می‌کند.
تاریخچه
زعتر هزاران سال است که در آشپزی خاورمیانه به کار گرفته می‌شود و به بخشی از فرهنگ این کشور تبدیل شده است. این ادویه از غذا و دارو گرفته تا تهیه عطر کاربرد داشته است. حتی در زمان فراعنه، این محصول را یک ترکیب مقدس دانسته و در طب و آشپزی به کار می‌بردند. نشانه‌های استفاده از زعتر حتی در مقبره پادشاهان مصر هم یافت شده است؛ چرا که پادشاهان از این ترکیب به عنوان عطر استفاده می‌کرده‌اند. در قرن اول پس از میلاد، خواص آویشن که عنصر اصلی زعتر است، کشف و از آن به بعد کاربرد آویشن و زعتر دوچندان شد.
از آن به بعد از این ترکیب برای درمان بیماری‌ها استفاده می‌شد. پزشکان آن زمان معتقد بودند که زعتر، مغز را تقویت می‌کند. به همین دلیل تا چند نسل بعد کودکان را با استفاده از زعتر تغذیه می‌کردند. جالب است بدانید امروز علم مدرن ثابت کرده است که این ترکیب تولید انتقال‌دهنده‌های عصبی را افزایش داده و در نهایت خلق و خو، هماهنگی و مهارت‌های حرکتی را بهبود می‌بخشد.
واژه زعتر نام یکی از سرده‌های آویشن است، که از ترکیب این سبزی خشک با عناصر دیگر تهیه می‌شود. زعتر مانند زردچوبه و ادویه‌های اساسی، در آشپزی خاورمیانه‌ای کاربرد گسترده دارد. این محصول هم یک ادویه دم دستی در آشپزی خانگی است و هم یک ادویه مهم در آشپزی حرفه‌ای. در منطقه شام که شامل سوریه، لبنان، اردن، فلسطین و اسرائیل مرزی است، زعتر یکی از حیاتی‌ترین عناصر همه انواع غذاها محسوب می‌شود.
در لبنان این ادویه را با روغن زیتون مخلوط کرده و به شکل خمیر روی نان می‌مالند. این نان که نان لبنانی نام دارد، پایه ثابت عصرانه‌ها و وعده‌های سبک کشورهای عربی است. در بعضی فرهنگ‌ها زعتر را با ماست صاف شده، سبزیجات تازه، پنیرهای مختلف، سالاد و گوشت می‌خورند.
این ادویه بعد از راه پیدا کردن به اروپا و سپس آمریکا، به یکی از آیتم‌های مهم سبد مزه‌های بین‌المللی تبدیل شده و امروزه در تهیه بسیاری از غذاهای تلفیقی مانند: پیتزا، نان سیر، خوراک‌ها و مزه‌ها؛ به کار برده می‌شود.
ترکیبات
ترکیبات موجود در زعتر عبارتنداز؛ اورگانو، آویشن، سماق، نمک، کنجد و تخم گشنیز
عنصر قالب و پایه ثابت انواع دستور تهیه زعتر، آویشن است. وجود این عنصر باعث شده است که زعتر به عنوان منبع ویتامین C، ضدعفونی‌کننده، ضدالتهاب و آنتی‌اکسیدان شناخته شود. این ادویه همچنین قابلیت‌های شناختی مغز را بهبود بخشیده، از بیماری‌های مزمن و سرطان پیشگیری می‌کند، سلامت سیستم تنفسی را افزایش داده و سلامت استخوان‌ها را بهبود می‌بخشد. این ادویه همچنین سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده، گردش جریان خون را بهبود بخشیده، انرژی را بالا می‌برد، خلق و خو را بهتر می‌کند و برای پوست خوب است.
روش استفاده
موارد استفاده از زعتر عبارتند از؛ مرینیت گوشت، مرغ و غذاهای دریایی، سالاد، سس و چاشنی، نانوایی، دیپ و سلیقه سرآشپز
برای استفاده از این ادویه نکات زیر کمکتان می‌کند:
- می‌توان این ادویه را به روغن زیتون اضافه کرده و در غذاهای مختلف مورد استفاده قرار داد.
- انواع چاشنی که بعد از سرو سبزیجات و گوشت مورد استفاده قرار می‌گیرد، با استفاده از این ادویه تهیه می‌شود.
- در خیلی از فرهنگ‌ها زعتر را هنگام میل کردن غذا روی سالاد، سبزیجات، کباب و کوفته می‌پاشند.
- زعتر را می‌توان به عنوان چاشنی سیب‌زمینی، گل‌کلم و انواع سبزیجات سوخاری میل کرد.
- بعضی افراد این ادویه را داخل ماست ریخته و مصرف می‌کنند.
- زعتر یک راه عالی برای شروع کردن صبح است. کافی است نان تست یا کروسان صبحانه خود را با کمی زعتر و روغن زیتون مزه‌دار کنید.