گل سرخ بون وی بسیار خالص است و عطر و طعم خیلی غنی دارد. برای تهیه این محصول قسمت‌های کاسبرگ از گلبرگ جدا شده و محصول خالص‌تر و باکیفیت‌تری تولید می‌کند. این محصول را می‌توانید در طبخ انواع خورش‌های ایرانی به کار ببرید. همچنین دسرها، نوشیدنی‌های گرم و سرد و چاشنی‌های همراه سرو غذا با استفاده از این محصول، عطر و طعم گرم و جذابی می‌گیرد.
گل‌ها به مدت 35 میلیون سال است که در زندگی بشر نقش اساسی دارند. گل سرخ نه تنها نماد جهانی عشق ابدی است، بلکه یک چاشنی شگفت‌انگیز و داروی گیاهی به حساب می‌آید. گل سرخ یک چاشنی منحصر به فرد است که در انواع غذاها و دسرهای ایرانی و غیرایرانی کاربرد دارد. عطر غنی، گرمی طبع و خواص درمانی بی‌نظیر این محصول، باعث شده که به یکی از مهم‌ترین چاشنی‌های ایرانی تبدیل شود.
با وجود این که اروپایی‌ها به این گیاه رز دمشق یا رز داماسک می‌گویند، به هر حال گل سرخ یک گیاه ایرانی است که از ترکیب گل‌های رز گالیکا و نسترن شیرازی حاصل می‌شود. خواستگاه گل سرخ خاورمیانه و مناطق کویری ایران مانند کاشان و استان فارس است. البته نوع لطیف‌تری از این محصول هم در مناطق کوهستانی و مرطوب ایران مانند تبریز رشد می‌کند. ایرانی‌ها از سال‌های دور گل سرخ را تقطیر کرده و گلاب تهیه می‌کردند. گلاب در انواع غذا و دارو کاربرد داشته است. سپس این محصول از ایران به دیگر مناطق خاورمیانه هم گسترش یافت و حتی به اروپا رسید. به طور دقیق‌تر، گل سرخ در قرن 13 توسط یک جنگجو به نام رابرت دی بری از ایران به سوریه و از آن‌جا به اروپا وارد شد. بعد از این که این گل به اروپا راه پیدا کرد، بیشتر از این که مصرف خوراکی داشته باشد، استفاده از آن در داروها و عطرها رواج داشت. جالب است بدانید که در آثار شکسپیر و توماس ریورز شاعر انگلیسی، از گل سرخ نام برده شده است.
گل سرخ سرشار از فلاونوئیدها، آنتی‌اکسیدان‌ها، ویتامین‌های A، B، C، E و K و مواد معدنی از جمله کلسیم، آهن، سلنیوم، سیلیس و فسفر است. این محصول چند خاصیت مهم دارد:
گلبرگ‌های گل سرخ در معرض نور آفتاب خشک شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد. توجه داشته باشید که نمی‌توان گلاب را جایگزین گل کرد. بوی برگ گل محمدی با بوی گلاب که به روش تقطیر و گرم استخراج شده است، فرق دارد. همچنین نتهای موجود در گلبرگ گل، در گلاب وجود ندارد. برای استفاده از این محصول می‌توانید روش‌های زیر را به کار ببرید:
